Przynęty sztuczne:

Twister:



Skoczki albo Twistery przywędrowały do Europy względnie niedawno. W Ameryce od lat cieszą się wielką poppularnością. U nas także obecnie zajęły przodującą pozycję wśród przynęt spiningowych...


Składają się z ciężarka, uformowanego na haczyku i mającego najczęściej postać ołowianej kulki lub rybiej główki, oraz korpusu z ogonem, wykonanego z materiału giętkiego i elastycznego: piór, puchu, śierści, włókien syntetycznych, miękkich tworzyw kauczukopodobnych. Te ostatnie zyskały szczególną popularność. Kształtem twistery zazwyczaj przypominją rybki, robaki, wieloszczety i inne stworzenia wodne. Jak zwykle w wypadku przynęt sztucznych bywają modele całkiem fantazyjne. Dla skuteczności decydujące znaczenie ma ogonek, formowany często w rodzaj rozciągnietej spiralki. Podczas ściągania przynęt wpada on w falujące ruchy dragające, wabiąco działające na ryby. W wodzie stojącej zasadniczym sposobem prowadzenia przynęty jest jej ściąganie przy dnie krótkimi skokami. W płynącej posługuje się nią jak błystką. Łowność można czasem zwiększyć przez skracanie lub nacinanie giętkiego tułowia i ogonka. Same bez dodatków, wykazują wybitną skutecznośćw stosunku do sandaczy, kleni, okoni.

Obrotówki:



Obrotówki podobnie jak woblery mają za zadanie imitować inne ryby. Zbudowane są z metalowej osi wokół której obraca się najczęściej metalowy fragment w kształcie listka...


Wyróżnia się kilka rodzajów tej przynęty.
Jest skuteczna i często stosowana.

Jeden z naszych użytkowników (Luzak) napisał:
"Wadą jest to, że skręcają żyłkę, ale i na to są sposoby. Małe wirówki są bardzo skuteczne na okonie. W dni słoneczne i w przejrzystej wodzie lepiej sprawdzają się obrotówki matowe, w dni pochmurne najlepsze sa te, które daja świetlne refleksy, np. srebrne."

Wobler:



Woblery w odróżnieniu od powyższych grup przynęt, są zbudowane z materiałów niemetalicznych: drewna, gumy, tworzyw sztucznych. Na ogół naśladują wyglądem rozmaite zwierzęta wodne i okołowodne - najczęściej ryby ale także raki, owady, płazy, gady.


Niektóre nie przypominają niczego znanego z natury. W ogóle zróżnicowanie tych przynęt jest olbrzymie. Istnieją konstrukcje jedno- i wielo częściowe, miniaturowe i olbrzymie (od 2- do 40 cm) tonące, pływające, o sterze głębokości stałym i nastawnym. Ten ostatni to blaszka metalowa lub płytka z plastiku (celuloid, pleksi), umocowana w przedniej części korpusu. Kiedy tworzy z poziomem kąt niewielki (20 do 40 stopni), wobler przy ściąganiu pływa głeboko. Jeśli jest on zbliżony do 45 stopni - średnio. Przy jeszcze większym do prostego - płytko. Zadaniem woblera jest na ogół udawanie rybki chorej, osłabionej. Powinien się więc poruszać ruchem niepewnym, zmiennym, chybotliwym. Płynący prosto niczym ołówek, okaże się nieskuteczny.



Zmienną głębokość płynięcia osiąga się przez szybsze i wolniejsze kręcenie korbką kołowrotka. Pod wpływem steru głębokości wobler pływający przy przyśpieszeniu zanurza się głębiej, przy zwolnieniu wypływa. Tonący - na odwrót. Uzbrojenie woblera stanowią zazwyczaj dwie kotwiczki. W modelach większych jest ich więcej. Nasze przepisy ograniczają ich liczbę do trzech. Nadzwyczajna skuteczność woblerów w jakimś stopniu wynika z tego, że stanowią one coś nowego. Znane jest przecież zjawisko przebłyszczenia. Polega ono na tym, że po dłuższym czasie powszechnego używania jakiegoś typu przynęty ryby przestają się nią interesować, przyzwyczajają się do niej. Woblery mają największą wszechstronność jeżeli chodzi o zastosowanie. Nadają się na wszystkie wody: od stojących po wybitnie wartkie. Rzecz jasna, do charakteru łowiska trzeba dostosować i wielkość i proporcje przynęty. Modele największe (jak wyżej wspomniane 40cm) stosuje się na szczupaki i głowacice. Średniej wielkości - na sandacze, szczupaki, sumy, trocie i bolenie. Najmniejsze - na pstrągi, klenie, okonie.


Przynęty naturalne:

Kukurydza:



Są dwie szkoły przygotowania kukurydzy- w termosie i gotowana.
Żeby kukurydza była dobra do gotowania należy ziarna moczyć przez 12-24 godziny...


Po napęcznieniu gotować w garnku pod przykrywką, około jednej do dwóch godzin, można skrócić sobie czas gotowania do 30 min, należy gotować kukurydzę pod przykryciem na dużym ogniu i po 30 min, zawinąć garnek w ręcznik i śpiwór lub jakieś stare ubranie zimowe. Jeżeli potrzebna jest mała ilość to zamiast gotować można użyć termosu, należy pamiętać że kukurydzy w termosie powinna być tylko połowa.

Chleb:



Jak sama nazwa wskazuje kolejną przynetą może być chleb. Można go używać w róznych celach: jako dodatek do zanęty lub jako gotowa przynęta.


Istnieje wiele metod przyrządzania tego produktu. Najprościej po prostu namoczyć go w wodzie i ugniatać ręką aż do uzyskania odpowiedniej twardości. Do gotowego produktu można również dodać odrobine aromatu np. cytrynowego lub waniliowego.
Obecnie chleb jest rzadziej używaną przynętą. Irytującą rzeczą jest częste spadanie tej przynęty z haczyka - chleb po prostu w wodzie staje się bardzo miękki, rozpływa się.

Ciasto:



Tą przynętę możemy oczywiście bez problemu zrobić samodzielnie w domu. Można to wykonać na wiele sposobów. Najłatwiej chyba jest dolać nieco wody do mąki i ugniatać aż do uzyskania odpowiedniej konsystnecji...


Ciasto nie może być zbyt klejące(zostaje na rękach), jednak musi być lepkie w celu utrzymania się na haczyku. Możemy również w trakcie ugniatania dodawać róznych innych produktów. Szczególnie polecam dodać jakiś aromatów zapachowych(w zależności jakie ryby chcemy łapać).

Przy połowie na ciasto musimy zachować szczególną ostrożność, ponieważ  produkt ten po długim przebywaniu pod wodą staje się delikatny i gwałtowny ruch przynęty może spowodować jej odpadnięcie.